யாரைத்தான் விட்டது இந்த இக்கரைப்பச்சை . .
இந்த நாட்டுக்கு வந்தவனுக்கோ
அக்கரை பச்சை . . . !
மறக்காமல் மேற்கொள்ளும்
தொலைபேசி அழைப்பு . . .
சொந்த பந்தங்களின் பரிதவிப்பு . .
விசா இல்லையா என விசாரிப்பு . . .
எண்ணிக்கை முடிந்தாலும்
எம் எண்ணங்கள் முடிவதில்லை . . . !
அள்ளிப் பூசிக்கொண்ட
நறுமணம் வாசனை தூக்குகிறது . . .
இந்த வீணாய்ப் போன
வாழ்வின் ஏக்கம் தெரியாமல் . . . !
எமது உறக்கமோ இறக்கமோ
பந்தமோ பாசமோ
விற்கப்படுகிறது வெளிநாட்டுக்காரன்
கம்பனிக்கு . . .
மாத இறுதியில்
இந்த காசு கொண்டு மீட்க முடியாத
துக்கம் மட்டும் அப்படியே இருக்கிறது . . . !
எதிர் கால இலட்சியங்களை
4 மணி நேர விமானப் பயணத்தில்
தொலைத்து விட்டு . . .
கானல் நீர் என்று
தெரிந்த பின்பும்
நீச்சலடிக்க நினைக்கின்றோம் . . . !
வெள்ளிக்கிழமை தான்
நிறுத்துகிறது . . .
இயந்திரம்போல் மாறிவிட்ட
இந்த வெளிநாட்டு வாழ்வை
சனிக்கிழமை வந்து விட்டால் . . .
சனியனும் வருகிறது
எம் நிம்மதி தொலைக்க . . . !
வீட்டில் போதும் என்றளவுக்கு
உறக்கம் கொண்ட நாட்கள்
இந்த அலாரம்
மணியோசை கேட்கும் போது
அடி நெஞ்சில்
அனலாய் கொதிக்கிறது . . .
அன்பான அம்மா
உயிரான நண்பர்கள்
என் ஊரின் குட்டிச்சுவர்
என் கிரிக்கட் மைதானம் . . .
எல்லாமே ஓர் இரவுக்
கனவினில் வந்து
காணாமல் போகிறது . . .
தூண்டல் கொண்டு
நாம் பிடித்த ஜப்பான் மீன் . . .
கரத்தை பயணம் . . .
ஆற்றங்கரையில் உட்கார்ந்து
ஊர் பலாய் கழுவி
தின்று தீர்த்த
5 ரூபாய் மிக்சர் . . . !
5 மணியானால்
கடமைபோல் எண்ணி
நாம் தரிசித்த
மரவெள்ளி டேஸ்ட் கடை . . .
மீன் சீசனில்
காசில்லாமல் மீன் வங்க சென்ற
கடற்கரை . . .
இலங்கன்றாய் பயமரியாது
நாம் அடித்த கடல்
நீச்சல் . . . !
பெருவெள்ளம் எடுத்து ஊரே
துன்பமாய் இருக்கும் போதும்
சந்தோசமாய்
நாம் காணச் சென்ற
தண்ணீர் அளவு . . .
முயல் வேட்டை . . . !
நோன்பு நேரத்து கஞ்சி .. .
மழை நேரத்து வானவில் . . .
பெருநாளில் பலகாரம் . . .
இவைகளை நினைத்து பார்க்கும் போதெல்லாம்
குடும்பச்சுமை வீட்டுக்கஷ்டம் எல்லாமே வந்து . . .
எம் கண்களை நனைத்து விடுகிறது . . .
பிறந்ததில் இருந்தே
ஒன்றாய் வளர்ந்த நண்பனின் திருமணத்தில்
மாப்பிள்ளைக்கு டை கட்டுதல் . . .
கூடி நின்று கிண்டலடித்து
செமையாய் வாங்கிக் கொண்ட
சம்பவங்கள் . . .
கல்யான சப்ளை நேரத்து பரபரப்பு . . .
பெண்வீட்டில் மரியாதை
குறைவு என்று
வீண் பிடிவாதம் . . .
பெண் கூட்டம் தூர இருந்து
எமக்கு கொடுக்கும் ஓரப்பார்வை . . .
நான் தான் ஹீரோ என்று
என்னும் அந்த
காதல் பருவம் . . .
ஒளிந்து ஒளிந்து ஜன்னல்வலியே
நாம் கண்ட மணமகள் மினாரா . . . !
இவையெல்லாம் கிடைக்காமல்
சம்பிரதாய அழைப்புக்காக
சங்கடத்தோடு . . .
தொலைபேசி வாழ்த்தினூடே
தொலைந்துவிடுகிறது
எம் அயல் தேசத்தில் எம் வாழ்வு . . . !
கோடி கோடியாய்
சம்பாதிதாலும்
நாங்களெல்லாம் இந்த
அயல் நாட்டு அடிமைகள் . . .
தொலைபேசியிலும் ஈ மெயிலிலும்
வருகின்ற
நண்பர்களின் உறவுகளின்
மரணச்செய்திகளுக்கு . . .
இந்த அராபிக்கடல் மட்டுமே ஆறுதல் . . .
உயிரைத்தாண்டி பழகியவர்களெல்லாம் . . .
ஒரு துளி கண்ணீரில்
கரைந்து விடுகிறார்களே . . .
இந்த பாலாய்ப்போன
வெளிநாட்டு
வாழ்க்கயில் . . . !
இங்கு வருவதட்காக
இழந்ததையும்
வந்ததனால் பெற்றதையும்
கூட்டிக் கழித்துப்
பார்த்தால் . . .
எஞ்சுவது
இழப்பு மட்டும் தான் . . . !
கிள்ளாச்சொல்லி
தொலைபேசியில்
குழந்தை அழும் சத்தம் கேட்கிறோம் . .
உள்ளுக்குள்ளே நாம்
அழும் சத்தம்
யாருக்காவது கேட்கிறதா ?
விடுமுறையில் ஊருக்கு வரும் போது
வளர்ந்து விட்ட சின்னஞ்சிறுசுகள் . . .
மாறிப்போன கலாச்சாரம் . . .
நெருங்கியவர்களின் மறைவு
புதிய முகங்களின் பிறப்பு . . .
எனது ஊரை எனக்கே
புரிந்து கொள்ளமுடியாத சூல் நிலை . . .
இப்படி
எல்லா மாற்றங்களையும் கண்டு . . .
மீண்டும் வெளிநாடே வேண்டாம்
என அடம்பிடிக்கும் மனதிடம்
கடனும் கஷ்டமும் வந்து
ஆறுதல் சொல்லி
மீண்டும் அனுப்பி விடுகிறது . . .
இந்த வெளிநாட்டுக்கு . . .
